Һөйләмәм тигән инем...

Мәләүезгә тиклем көс-хәл менән килеп еттем. Салауат ситендә өс-дүрт йәшлек улы менән бер йәш ҡатынды ултыртып алғайным. Юл юҡлығын күреп, буран баҫылғансы уларҙа ултырып торорға саҡырҙы. “Иреңдән ҡурҡмайһыңмы һуң?” – тип шаяртҡайным, өндәшмәне.

Уны өйҙәренә тиклем алып барҙым да, юлымды дауам иттем. Тик ҡаланан йыраҡ китеп булманы, кире боролорға тура килде. Күп уйлап тормай, теге йәш ҡатынды ҡалдырып киткән йорт янына килеп туҡтаным. Подъезын ғына беләм, фатирын һорамағанмын. Шул ваҡыт икенсе ҡатта ҡараңғылыҡты ярып, тәҙрә ҡорғанын тартып ҡараны. Мин юлдашымды шунда уҡ таныным. Оҙаҡ уйларға башҡа сара юҡ: икенсе ҡатҡа йүгереп мендем.
Әйтерһең дә, ул мине көткән ине, ишеген шунда уҡ асты. Улы ла күптәнге танышын күргән кеүек йылмайып ҡаршы алды. Уның артынан һүгенә-һүгенә йәш ир килеп сыҡты. Иҫерек булһа ла, ҡунаҡсыл булып сыҡты ул. Өҫтәлгә бүҫкә шешәһен дә ултыртты. Үҙе бер-ике рюмка күтәрҙе лә ултырған урынында йоҡлап китте.
Шунда ғына юлдашыма күтәрелеп ҡарайһы иттем. Ике ҡулы, муйын тирәһе күгәреп янып сыҡҡан ҡатынға ҡараным да ғашиҡ булдым да ҡуйҙым. Тәүҙә йәлләү тойғоһо булғандыр, бәлки. Һөйләшә торғас, уның бик сибәр һәм йәш кенә булһа ла аҡыллы ҡатын булыуын күрҙем. “Ни эшләп ыҙаланып йәшәйһең? Әйҙә, үҙемә алып ҡайтам да китәм”, - үҙем дә көтмәгәндә ҡатынға тәҡдим яһаным. Яуап бирмәне.
Иртәнсәк оҙатҡанда ”Әйткәнең ысын күңелдән булһа, мин барырға риза. Килһәң, оҙаҡлама”, - тине.
Тик мин оҙаҡланым шул. Ҡышын юл төшмәне, яҙын дауаханаға эләктем. Йәй көнө барғайным, күршеләре күсеп китте, тине.
Исеме Фәйрүзә ине..."
Хәйҙәр М.

Лена Хәйруллина сәхифәһенән.

Фото асыҡ сығанаҡтарҙан.