ӘЛЕ ЛӘ ИҪЕМДӘ...

Беҙҙең ғаиләлә ҡош бик уңа ине... Кис етә башлаһа, ишек алды төрлө төҫтәге тауыҡтар, күмәк ҡаҙ, өйрәк тауышына күмелә ине... Уларҙы ашатыу беҙҙең өҫтә, һәр көн беребеҙ уларҙы ашата инек... Тәүҙә бер ҡаҙ нисә оя себештәрен сығара, аҙаҡҡараҡ икенселәре... Ала, ҡара төҫтәге һәм күк күҙле, матур ғына бер аҡ ҡаҙ булды... Уны апайыма инселәнгәндәр ине... Уныһы үҙе бер тарих... Уның турала яҙырмын, Алла бирһә... Ала һәм ҡара ҡаҙ, һуңға ҡалып, икеһенә ун алты себеш сығарҙы...Миңә инселәнгән ҡаҙ ала төҫтә ине... Себештәр шаян, шуҡ, һары ғына, матурҙар... Ата ҡаҙыбыҙ ҡара моронло бик уҫал ине, ул алдан сығарған ҡаҙ себештәре менән йөрөнө, ә был ике ҡаҙға аталыҡһыҙ, үҙҙәренә генә себештәре менән йөрөргә тура килә ине... Бер аҙ йәшел үләндә алып йөрөгәс, йылғаға ҡыуа инек. Әсәйем йә булмаһа беҙ йылға тирәһен барып байҡап килә инек... Бер саҡ төшкөһөн күмәкләшеп көлөшә-көлөшә сәй эсәбеҙ... Шул саҡ үҙәк өҙгөс тауыш менән ике ҡаҙыбыҙ осоп тигәндәй ҡайтып инде. Әсәйем: “Ни булды икән?” тип тышҡа сыҡты, артынан беҙ йүгерҙек. Теге ике инә ҡаҙ әсәйемдең янында үҙәк өҙгөс тауыш менән ҡаңғылдап, бейеп тигәндәй, аяҡтарын алмашлап баҫып, әсәйемде уратып йүгерергә кереште. Бөтәбеҙ ҙә һүҙһеҙ ҡалдыҡ....Ҡаҙҙар иң алға сығып, әсәйемде эйәртеп, йылға яғына алып киттеләр... Үҙҙәре бер туҡтауһыҙ ҡаңғылдай, йүгерә-атлай баралар... Бөгөнләй күҙ алдымда был күренеш. Йылға янында ҡысҡыра-ҡысҡыра осоп йөрөнөләр, тик себештәр бер ерҙә лә юҡ....

ӘЛЕ ЛӘ ИҪЕМДӘ...