Сәхрәләргә тарта йәйен күңел,
Йәйләүҙәргә, тиҙер, ҡан-хәтер.
Ҡырҙа бит ул йоҡоһо ла татлы,
Ҡош сорона сумған таң хәтәр!
Ыҫланырға төтөн еҫтәренә,
Утҡа ҡарап уйҙар урманына
Инеп китер инем ул саҡта.
Бер ҡайҙа ла ҡабаланмай ғына,
Яуып торған суғым муйылдарын
Ҡаҙан тандырына иҙерә лә,
Күҙ күреме генә еләктәре,
Тейер-теймәҫ көйө тирелә.
Яр аҫтында ялтыр бәрҙе ҡарпый,
Сәм уятмаҡ булып әллә ней.
Шаҙра ғына йылға шаршыһынан
Балыҡ тоторға ла йәлләнем...
Йәйләүҙәргә тарта хәтере,
Сәхрәләрһеҙ күңел ирекһеҙ.
Ҡыр-һыуҙарға сығып уралмаһа,
Йәйҙәре лә кеүек кәрәкһеҙ.
Һыу өҫтөндә зәңгәр йыһан,