Булдырабыҙ уны!

Сыңғыҙ ауылында Искәндәр менән Әхмәтхажи исемле ике йор һүҙле бабай йәшәгән. Улар бер-береһе менән һәр ваҡыт мәрәкәләшер булған. Бер ваҡыт Әхмәтхажи Гөлйыһан инәйҙән тун тектереп алған. Быны күреп, Искәндәр олатай һорай икән:

--Бынау туның ҡалай матур, кем тышланы?

--Аһ-аһ, үҙем,--булған яуап.

Искәндәр олатай ышанған кеше булып ҡайтып киткән дә, иртәгәһенә туны менән тышлыҡ туҡыманы ҡултығына ҡыҫтырып, Әхмәтхажиға килгән һәм:

--Әхмәтхажи, минең дә тунды үҙеңдеке һымаҡ тышлап бир әле,--ти икән.

Уныһы иһә бер ҙә бирешмәй:

--Булдырабыҙ уны,--тип тунды алып ҡалып, әлеге лә баяғы Гөлйыһан инәйгә барып, тышлатып биргән.

Хәҙер Сыңғыҙҙа берәй эште үтәй алмаҫтай булһалар ҙа: “Булдырабыҙ уны”,--тип мәрәкәләп ҡуялар.