Әҙәбиәттә пародия бик үҙенсәлекле жанр. Иң тәүҙә был ныҡ илһамланған ҡәләмдәштәрҙең гиперобраздарына юмор менән өндәшеү, дуҫтарса шаяртыу һәм төрттөрөү. Икенсенән, шиғыр менән әйтеп булмаған ҡайһы бер проблемаларҙы, негатив күренештәрҙе пародия аша бик уңышлы сағылдырып була.
Шулай итеп, хөрмәтле гәзит уҡыусылар, һеҙҙең иғтибарға Фәнил Әбделмәновтың бер шәлкем пародияларын тәҡдим итәбеҙ. Уның тәүге пародияларына шағир-юморист Буранбай Исҡужин фатихаһын биргән.
Бар кәсебең әшнәләрең менән
Кәрт һуғыу ҙа, һыра һемереү.
Мин меҫкенгә малға һыу эсереү,
Аш йүнәтеү, иҙән һепереп...
Һин, суҡынсыҡ, исмаһам, хет таңда
Ҡайтһа тейеп ҡоймаҡ ҡоямын.
«Ашҡа ҡорот иҙәм», башҡаһын да
Ашап туйғас, күҙҙәремә ҡарап,
Ник бойоҡһоң тейеп һорама.
Эс бошҡанды күреп тораһың бит,
«Китереңде һиҙәм», барыбер түҙәм,
Көтәләрҙер теге әшнәләрең.
Түҙем бирсе, тәңрем, нисек шулай
Альфонс мужик менән йәшәләлер...
Үпкәләмә, ғашиҡ була алманым,
Ерҙә гөрләп яҙҙар етһә лә.
Беҙгә инде яҙҙар кире ҡайтмаҫ,
Һин шым ғына мине иркәлә.
Мин бит һине сәпсим яратманым,
Юҡ-юҡ, үпкәләмә, кенә ҡыума,
Өсөн генә алдым бит һине.
Күрәһеңме сырыш битемде?..
Яҙҙар етһә һарай алдарында
Ҡолдорлаша ғашиҡ күркәләр.
Ә беҙ кәмме ошо күркәләрҙән?
Һин шым ғына мине иркәлә...
Бысҡының тешен үткерләһәң,
Бысҡы рәхәтләнеп киткәндәй...
Ҡатындарҙың сәсенән һыйпаһаң,
Ҡатындар рәхәтләнеп киткәндәй...
Машина майы шыйығайғанын,
Ҡатындарҙың наҙға һыуһағанын
Дегәнәк тә матур сәскә ата,
Күңелеңә наҙҙар һалырлыҡ...
Хыялыйы кеүек был донъяның
Япраҡтарың фил ҡолағы һымаҡ,
Жираф муйынындай буй-һының.
Тиреҫлекте биҙәп тораһың һин,
О, дегәнәк! Сәскә-ҡуҙҙарыңды
Миҙал итеп таҡтым түшемә.
Һинең әрһеҙлегең миңә күсте,
Һинән алдым моңдо, илһамды.
Шиғриәткә һиндәй сат йәбешеп,
Яулай алһам әгәр гөл-данды.
Түшемдәге дегәнәккә ҡарап
Танырҙармы Эдгар Вилданды?..
Үҙ-үҙемдең генә остазы мин...
...Бүтәндәргә һабаҡ бирмәйем мин,
Ул ҡәҙәр мин түгел аҡыллы.