Бәхетле булыуҙың өс сере

Эшләгән эшең кемгәлер оҡшамаһа, үҙегеҙҙе ғәйепле тип һанамағыҙ. Һеҙ бит уны үҙегеҙ өсөн эшләгәнһегеҙ, шулай булғас һәр эштән ҡәнәғәтлек кисереп йәшәгеҙ. Ҡылынған эштең насар яғы ғына түгел, файҙалы, фәһемле, ғөмүмән, үҙеңә һабаҡ алырҙай өлөшө лә була.

Арығанлыҡ. Бер ваҡытта ла ял итеүҙе, үҙегеҙгә ваҡыт бүлеүҙе кисектермәгеҙ. Арыған кеше үҙен ирекле һәм бәхетле итеп тоймай.

Күптәрҙең иң насар ғәҙәте - кемгәлер ярарға тырышыу. Бер ваҡытта ла ярамһаҡланмағыҙ. Был ваҡытта, әлбиттә, “эгоист”һың тип әйтеүселәр булыр. Әйтһендәр, бәхетле булыу- күңел тыныслығында йәшәү ул.